Cērinthus princeps mihi dulcēs concipit ignēs
noctēs atque diēs: dēs tua lābra meīs.
Mē miseram! quārē, cum flāgrantissima iungis
oscula, dē somnō cōgor abīre meō?
Vae! Flāgrantia mentis me tōtam capit ista!
Dūrus amor flammam spargit in aequum animum!